Brat bratka.

 

    Uroda kobiet w autobusie skupiona była na tym, co działo się (innym) w nocy, budziła na czołach fale zmarszczek, układające się niczym dno morza popychane wiatrem. Pani, zbudowana niczym marvelowski zielony ludzik stopy m8iała po dużo młodszej siostrze, ale radziła sobie doskonale, zarówno stojąc, jak i mierząc krokami Miasto. Długonogie dziewczęta prowadzą pościg za umykającym tramwajem, kolarze w różowych trykotach gubią kalorie, zrzucając je wprost na jezdnię. Coraz więcej opalonych ciał stanowi więcej niż sugestię, że lato dojrzało. Cudny karampuk w niepełnym garniturze płeć zdradził wyłącznie przez pantofle wsunięte na bose stopy – usiłowały naśladować męskie, lecz bez przekonania.

    I wreszcie – ciąg czarnych szyldów reklamowych: zakład pogrzebowy – agencja podatkowa – fryzjer… w nienachalny sposób rozwija myśl „śmierć i podatki” o wątek fryzury, jeśli coś jeszcze zostało na skołatanej głowie. Ale – być może jechałem pod prąd.