Pilnik – futerał na piły.

    Młody wróbel usiłował (młodzież wiecznie usiłuje i sprawdza, na jak wiele jej pozwolą) dogonić ćmę, jednak tym razem ćmie się udało, jeśli jej cyrkowe akrobacje powietrzne można nazwać szczęściem, zamiast talentem i sprawnością. Grunt, że ćma kręciła piruety do rezygnacji wróbla.

    Kobieta doskonale wypukła nosiła opiętą (gdzieniegdzie) bluzeczkę, której dolne szwy usiłowały pogłaskać brzuszek bez szans powodzenia. Dół bluzeczki wisiał w powietrzu i nawet podmuchy wiatru okazały się niewystarczające. W autobusie jechała z mamą dziewczyneczka w sukience w motylki. Dziecko po kolei wertowało twarze dorosłych i najwyraźniej wyrabiała sobie opinię o obcych, ale z efektami nie zdradzała się absolutnie. Biła od niej dojrzałość i powaga, jakiej brakuje o wiele starszym „koleżankom”. Prawdziwa królewna. Może dlatego miała upleciony dookoła główki warkocz imitujący prawdziwą koronę.

    Opalona pani w wieku najmarniej średnim ozdobiła uda sporymi tatuażami i chciała się chyba wszystkimi pochwalić, bo jej dżinsy znajdowały się w katastrofalnym stanie. Strzępy po przejściu przez młockarnię. Wsuwanie tego arcydzieła na siebie musiało być sporym wyzwaniem. W okolicach dworca (i nie tylko) zastanawia ilość obcorasowców, od pierwszego spojrzenia wyróżniających się z tłumu.