Nowe idzie.

Pod oknami stłoczyli się posiadacze małych psów stojąc obok siebie pod mizernym daszkiem i pokrzykiwali radośnie na swoje ogoniaste szczęścia, więc się zbudziłem. Deszcz. Niezbyt intensywny. Taki, że łowca metali kompletnie go zignorował wybierając z kontenera co bardziej zachwycające eksponaty. Bluszcz wspinający się z piwnic do pracowni malarza znikł zupełnie i przyjdzie mu powtórzyć cykl dorastania nim sięgnie kutej, żelaznej kraty w oknie. Przykre, że remont podwórka dotknął i jego. Za to szczury rozpierzchły się po opłotkach, bo stare, oswojone lokalizacje zmieniły się poważnie i o ukrywaniu się w nich nie ma mowy. Wróble nawołują się zapraszając w gościnę, bo łatwiej przyjąć gości, niż samemu się wybrać. Tylko wrona niewzruszona siedzi na antenie i kontempluje okolicę. Może dłubie w zębach? Albo popadła w głęboką, filozoficzną zadumę?