Mgliste obrazy.

 

Dąb rozłożył się nad ulicą i wejściem do nieczynnej jeszcze galerii. Pustymi gałęziami drapie niebo bardziej, niż nieczyste sumienie. Klon jesionolistny zbeżowiał całkiem od kęp zeschniętych nasion, których nie chce zrzucać w marznącą ziemię i chyba czeka wiosny, żeby oddać nasiona wilgoci ogrzanej słońcem. Nawet wiatr dał mu spokój, więc udaje, że w tym stroju najbardziej mu do twarzy. Kobiety w czarnych, połyskujących spodniach spod grzywek studiują zawartość wciąż nowych monitorów przesuwanych bez końca pazurkiem przyklejonym dopiero-co. Ptaki gromadnie przemieszczają się wierząc w mądrość stada i szukają nowych, niewyeksploatowanych żerowisk. Mgła się snuje, bo to potrafi najlepiej i układa się na asfaltach, aż po kres widzenia.