Poradnik. Przytulanka.

 

Zanim (kluczowe słowo!) postanowisz adoptować jeża, dobrze wiedzieć, że pchlarzem jest niemożebnym, bo któż miałby regularnie iskać poduszkę pełną cierni? Boży plankton drapieżnie zachwycony ciepłem chronionego drutem kolczastym banku krwi stadnie i gromadnie osiedla się w warstwie miękkiego futra kolczastej z wierzchu myszy, nie niepokojony przez osobniki o skórze rozmiękczonej cywilizacją.

 

Jeżowate, wzorem borsuków, z upodobaniem przesypiają dni, żeby wieczorem otworzyć kaprawe oczka i oblizywać się marząc o śniadaniu. W poszukiwaniu pokarmu wytrwale drepczą, tupiąc pazurkami po terakocie, czy parkietach, zabijając nawet zuchwałe myśli o snach spokojnych.

 

Więc nie. Kategorycznie. Lepiej godnie znosić samotność, pozwalając jeżom sypiać w parkowych liściach.