Niepewność.

 

Obserwowałem cię z zachwytem i zdumieniem jednocześnie. Podziwiałem lekkość, z jaką podchodziłaś do życia. Naprawdę nigdy nie dostrzegłem, żebyś wzięła ostatni kawałek szynki z talerzyka, czy plasterek sera z lodówki. Na talerzu nieodmiennie zostawiałaś resztki obiadu, w łazience z odrazą patrzyłaś na zbyt szczupły kłębek papieru toaletowego i napoczynałaś następny. Nawet ostatnie podpaski z paczki, czy chusteczki higieniczne trafiały do kosza, jakby ich użycie miało cię zhańbić.

 

Patrzyłem przerażony i pełen podziwu, jak odsuwasz niedojedzone rarytasy, na które nie było nas stać, jak porzucasz ulubioną sukienkę, bo właśnie skończyła rok. A mimo wszystko jesteś ze mną… Długo potrwa nasze ZAWSZE?