Prasówka cd.

 

Zwyczajowo, bladym świtem, rozglądam się po świecie w towarzystwie „kawy z gruntem”, na ogół sceptycznie korzystając z sensacyjnych wieści na WP. Otóż połów dzisiejszego poranka!

 

1. „Rosjanie przerzucają sprzęt”…

- Jak to? To nie wszystko zostało zestrzelone, albo ukradzione przez ukraińskich rolników, czy cyganów?

 

2. „Ukraina by ich zgniotła”

- Czyżby? Naprawdę tak szybko zapomnieli o punkcie trzecim?

 

3. „Australia przygotowała sprzęt. Pomoc przyszła z niespodziewanej strony”

- Australia nie była pierwsza. Pomagają niemal wszyscy. Trwa, tak naprawdę, trzecia W. światowa, rozgrywająca się tuż obok nas. (wystraszyłem się widząc tytuł o pomocy z Hiszpanii, na tle zdjęcia okrętu wojennego, który zawitał właśnie do Gdyni – czyżby Polska myśl logistyczna miała ukradkiem go dostarczyć transportem kołowym gdzieś pod Lwów? Albo pod odeskie katakumby?

 

4. „Szantaż energetyczny”

- Na Europę znienacka spadło ostrzeżenie od prezydenta-który-już-wie. Gaz, to nie wszystko, czym Rosja handluje. Jest też ropa, oraz metale ziem rzadkich. Bać się nie trzeba, bo mamy super-koncern energetyczny, który buńczucznie ogłasza:

 

5. „Spodziewamy się dwukrotnego wzrostu cen”!

- Zaledwie. Bo Niemcy trzęsą portkami, gdyż olej napędowy to nie wszystko. Jest (a raczej był do niedawna) również olej słonecznikowy! Obecnie reglamentowany, niczym czekolada, mięso i papierosy za kadencji Jaruzelskiego.

 

6. Tylko Gazprom wie kto się wyłamał”

- Naprawdę? Ostatecznie każdy polityk kupi ją gdzieś, najwyżej dwa razy drożej i uwolnimy się od globalnej tyranii raz na zawsze. Jedni dostaną medale, inni wezwania do zapłaty.

 

7. „Świat na chwilę wstrzymał oddech. Rosja zagroziła atakami na ośrodki decyzyjne Kijowa”

- Od razu zobaczyłem oczami pełnymi lęku dywanowy nalot Iliuszynów, Szatanów Drugich i innego bezeceństwa na Pentagon, Pałac Buckingham, siedzibę UE, ONZ, albo szalet miejski w wioseczce pod Łomżą, w którym załatwiać się miał prominentny grubas w przerwie na ukradkową randkę, że o swojskiej Wiejskiej podczas kuluarowych przytyków zaledwie wspomnę.

 

8. „W Charkowie odkryto magazyn”

- A w nim części przeznaczone do rosyjskich czołgów przygotowane przez lokalnych barbarzyńców, gdyby najeźdźcom zabrakło silników. Więc kto tak naprawdę i z kim walczy zaciekle trzeci miesiąc rzędem? Przypominam sobie, że dotychczas obie strony konfliktu korzystały z uzbrojenia pochodzącego z jednego zakładu. Szczęśliwie pan Stoltenberg gotów jest wesprzeć natowskim błogosławieństwem Dawida w walce z Goliatem, choćby to miało potrwać całe lata, a co bardziej wyrywne (o krótszej historii, bądź rozumku) państwa już wysyłają zimnowojenny szrot gdzieś, gdzie nie trzeba płacić za utylizację toksyn.

 

9. „Wyjeżdżajcie natychmiast”!

Alarmuje administracja rządowa połowy świata zachodniego, zachęcając swoich obywateli do opuszczenia głównego celu ataku globalnego mocarstwa z siedzibą w Moskwie – Kijowa. Po sześćdziesięciu czterech dniach bezpardonowej i barbarzyńskiej agresji, oraz zeszłotygodniowym bodajże, bohaterskim odparciu plugawych napastników. Któż więc dotychczas w masowej panice i stresie wojennej traumy opuszczał bezlitośnie okupowany kraj, szukając schronienia w naszej ojczyźnie trawionej od lat niżem demograficznym, bo mądrość polskich kobiet skłoniła je do starannie przemyślanych decyzji świadomego macierzyństwa?

 

10. „Moskale wpadli w panikę”

Ukraińska armia skutecznie zniszczyła własny most. Zapewne niedługo zaczną się domagać kontrybucji od Wielkiego Brata z którym łączy ich nieco więcej niż alfabet. Jeśli jednak Kopciuszek realnie sądzi, że militarne mocarstwo uklęknie przed nim z powodu zniszczonej przeprawy przez mizerny ciek wodny, to czas najwyższy zmierzyć temperaturę całemu sztabowi i ich zwierzchnikom.

 

11. ?

Nie cierpię propagandy a tym bardziej prania mózgów. Nie zgadzam się na jednostronną wiarę – od początku dramatu, świat bezkrytycznie wierzy we WSZYSTKIE słowa jednej strony, drugiej konsekwentnie odmawiając racji bytu. Jak wyglądają fakty – zapewne nie dowiemy się nigdy. Tajemnice leżą w sejfach dłużej, niż potrafią przeżyć Warszawscy Powstańcy, czy rodacy ocaleni z rzezi wołyńskiej. Wiara w słowa polityków, to podróż przez toksyczną mgłę, jednak czasem nawet im wymknie się słówko prawdy:

 

– „Jest wojna. A na wojnie nie wierzę nikomu, bo każdy mówi jedynie to, co pomoże ją wygrać”. I nieistotnym jest, jak bardzo kontrowersyjny polityk wygłosił tę opinię.

 

PS Wczoraj, w autobusie, reklama wizualna o twarzach z rodzimej TV przypomniała mi, że w Polsce obchodzimy obecnie „Rok dobrych relacji” – sprawdź proszę, jakiego patrona wybrali na bieżący rok nasi nowoprzybyli milionami „bracia i siostry”. Internet (jeszcze) nie zakazuje dostępu do informacji niewygodnych. Boję się chwili, kiedy na sztandarze sejmowym, w towarzystwie czerwieni zamiast bieli wystąpi czerń.