Prasówka cd.

 

        Mam wrażenie że żyję w krainie absurdu, ilekroć zacznę czytać oficjalne wieści z frontu. Dziś pozbawiła mnie tchu informacja, jakoby bezczelność Rosjan posunęła się tak daleko, żeby po raz kolejny podstępnie ukąsić nasz umiłowany kraj. Twierdzą, że trzydzieści laboratoriów biologicznych od lat skrycie robiących doświadczenia nad Bóg wie czym, korzystając z amerykańskich dotacji zostało w przededniu wojny ewakuowanych z terenu objętego „operacją specjalną”. Jak się okazało – wojna nie była zaskoczeniem dla nikogo poza plebsem – wielcy wiedzieli i nawet uprzedzali kogo trzeba, dlatego ewakuację toksycznej zawartości można było przeprowadzić bez zbędnego chaosu, czy ataków paniki w trakcie wrogiego nalotu.

 

        Gdzież można było bezpiecznie ewakuować zarazę? Raczej nie do sponsora, bo kto wie, jak brzydkie rzeczy potrafią się zerwać z uwięzi. Lepiej patologie składować możliwie daleko od własnych salonów. U nas potrafi bez wieści zaginąć ekonomia, bogactwa naturalne i rozsądek, a co dopiero jakieś tam wirusy, niedostrzegalne nawet przez babciną lupkę. Trudno o lepszą stajnię Augiasza. Wystarczy zachwyconą braterskim zainteresowaniem Wielkiego Brata zza oceanu elitę polityczną poklepać po pleckach i obiecać resztki z własnego militarnego śmietnika za miliardy dolarów (żeby taniocha nie przewróciła głupim sojusznikom we łbach), a sami zaopiekują się kukułczym jajem z pieczołowitością Matki Polki.

 

        Barbarzyńscy Rosjanie tymczasem oskarżają nas twierdząc, że Polski Instytut Medycyny Weterynaryjnej maczał paluszki w tym procederze. Jak dementuje autorka oburzona perfidią niecnej insynuacji – taki instytut nie istnieje. Nie przeszkadza jej to w kolejnym zdaniu przytoczyć wypowiedzi szacownego pracownika w randze profesora zatrudnionego w Instytucie Medycyny Weterynaryjnej z siedzibą w Toruniu, który odniósł się do sprawy, potwierdzając oficjalną współpracę z Ukrainą, resztę pieszczotliwie nazywając bełkotem.

 

        Oburzające! Każdy, kto ma w głowie odrobinę oleju dostrzega różnicę i absurd podobnych podejrzeń. Ja, mimo braków w wykształceniu, natychmiast odkryłem różnicę – Instytut nie jest polski! On tylko jest zlokalizowany w Polsce! W krainie wszechobecnej tolerancji i pobłażliwości dla rzekomych „zachodnich” inicjatyw. Nieładnie sobie poczynasz rosyjski generale, oj nieładnie! Jakie to szczęście, że zatrudniamy czujną redaktorkę serwisu informacyjnego.

 

        Oczywistą oczywistością, jest, że skoro nie ma u nas Instytutu, to tym bardziej nie ma plugawych, przesiedleńczych laboratoriów, że o podejrzanych wirusach ledwie napomknę!