Nadinterpretacje poranne.

 

Szpak siedzący na drucie uczył się języków obcych. Zanim minąłem owego lingwistę zademonstrował najmarniej pięć. Czymże wobec takiego talentu wróble poćwierkiwania? Schowały się bidoki w gąszcz żywopłotów i tam wstydziły się już całkiem po cichu. Jerzyki w milczeniu zbierały podniebny plankton – na gadanie przyjdzie czas, najpierw trzeba zadbać, by nie skwierczało w brzuszku. Słońce ostrożnie zagląda w zakamarki, bo tam wilgoć i chłód, aż się mu promienie marszczą i drżą z niepokoju. Widać, że usługi ruszyły – trawniki pięknie ostrzyżone chwalą się gęstym jeżem. Ludzie wyzbyci pozytywnych myśli pchani koniecznościami prą ku przeznaczeniu bez cienia uśmiechu.