Szara myszka.

Pani o niezwykle delikatnej konstrukcji i równie kruchej powłoce uśmiechała się nieznacznie, ale od tego uśmiechu miękła zimna i bezduszna szyba. Dobra nieznajoma (nie powiem stara, bo to byłoby już nadużycie) mijała mnie, gdy okazało się, że to sobowtór niezbyt starannie dopracowany, a oryginał, cokolwiek zaspany, pojawił się setkę kroków później. Widać dzień sobowtórów, bo pani energiczna, która nawet siedząc w bezruchu jest pełna życia wysiadła z autobusu, a dwa przystanki dalej zmierzała w stronę, gdzie wysiadła, co kłóciło mi się z podstawami fizyki. Aż tak rącza być nie mogła. Przechodząc obok budynku ochrony, skąd testosteron powinien tryskać gejzerami, a orły dyszeć wolą walki usłyszałem dyskusję na temat suplementów diety, co sprawiło, że zacząłem obawiać się o całość własnego jestestwa. Czyżby z nagła dojść miało do przebiegunowania płciowego? Może teraz samice będą agresorami, a samczyki z podkulonymi ogonkami będą piszczeć cichutko w kąciku rozglądając się trwożliwie? Nie wiem, ale na wszelki wypadek rozglądam się za zacisznym miejscem.