Policja budowlana.

Młode kolana przedzierają się przez gęstniejący upał, a nagie stopy w trampkach wyraźnie im zazdroszczą swobody. Psom już o poranku więdną jęzory i zwisają swobodnie tuż nad chodnikiem omijając rafy kłów. Motyle i szpaki usiłują rozruszać powietrze, jednak wiatr czynią iluzoryczny wyłącznie. Za malutkie mają skrzydełka, żeby rozbujać Rzekę, czy choćby lichy krzak czarnego bzu. Ledwie z jaśminu potrafią strącić samotny płatek. Jaskółki muszą się wspinać wysoko, żeby skubnąć coś na śniadanie. Dziewczynka obciążona kluczami na smyczy biegnie do autobusu trzymając kurczowo monitor w malutkiej rączce. Pewnie troszkę spóźniona na dzień dziecka. Patrol zabiedzonych srok kontroluje postęp robót budowanych na podwórku i chyba nie był usatysfakcjonowany, bo skrzeczał, aż w końcu poleciał z donosem w stronę siedziby nadzoru budowlanego.