Różnice płci.

 

Przyducha spadła z nieba i gniecie umysły, które niemo, sennie i bez woli zmierzają ku codziennościom, przytłoczone szarościami. A przecież, gdy wstawałem, ptaki śpiewały niebu psalmy i rozkoszowały się obrazami, jakie słońce malowało pośród skisłego na błękicie mleka. Chmury, zwarzone wiotkie, dostojnie przesuwały się tu i tam, realizując boską strategię i zamykając usta niedowiarkom. I oddech swobodny. Zerkam ku nadziejom, na lepsze cokolwiek, ale niebo nie spieszy się. Ma czas, możliwości i własne kaprysy. Kobiety ubrane odważnie starają się je przebłagać i uwodzą je urodą bladych ud, faceci częściej pomstują. Bo przecież nocą padało, więc może za dnia… Za mało kropek, by oddać tutejszy wykrzyknik.