Przychylność zewnętrza.

Pani była cieleśnie uposażona tak skromnie, że mogła sobie pozwolić wyłącznie na bardzo subtelne tatuaże. Bluzeczka zwisała z niej, jak zwisają flagi nie niepokojone wiatrem, a pięty miała oklejone plastrami. Widać, bardzo krucha i delikatna z niej istota. Inna wdzięcznie wypełniała spłowiałe dżinsy i robiła to tak skrupulatnie, że aż miło. Pomyślałem lubieżnie, że projektant odzieży mógłby dla niej opracować specjalny model z trójwymiarową mapą Tatr, czy Appalachów. Wierzę, że doskonale poradziłaby sobie z ich uwypukleniem, ku radości spontanicznych turystów zwiedzających je wzrokowo niebieskim szlakiem, który jak powszechnie wiadomo ciągnie się głównym pasmem gór nie omijając znaczących wzniesień. Nad starym browarem pochylało się stado żurawi i wnikliwie przyglądało się ludzkiej krzątaninie. Kolejne lofty wypełnią przemysłowe przestrzenie miejskie. Dwie nie całkiem prawdziwe blondynki z osobna przecierały mój codzienny szlak, a dwie kolejne wypatrywały zagrożeń z wysokości rowerowych siodełek. Przy takiej ochronce nic dziwnego, że dotarłem cały, zdrowy i zadowolony do celu.