Dylematy poniekąd seksualne.

Trochę rozumiem tę panią. Zbiega się do niej taka liczba obrazów z rozsianych bez umiaru kamer przemysłowych, że mogła poczuć się jak pajęczyca. W trójwymiarowym świecie obrazy napływały z tak wielu punktów przestrzeni, aż któregoś dnia zderzyła się z zauważeniem, że przy odpowiednim sterowaniu kamerą mogłaby podglądać samą siebie dokładniej, niż widywała siebie w lustrach garderoby. Po dojrzałym namyśle, przerwanym krótką, acz emocjonującą wizytą w zacisze wewnętrznej strony spódniczki doszła do wniosku, że podglądanie jest perwersją, a podglądanie siebie – narcyzmem. Zimne oko kamery potrafiło oprzeć czoło na spotniałej znienacka bieliźnie i rozkołysać piersi oddechem zbyt hojnie dostarczającym tlenu organom. Dla uniknięcia podobnych pokus w przyszłości, na wszelki wypadek zrezygnowała ze spódnic, sukienek i obcisłych spodni, poddając całą garderobę surowej autocenzurze nim stanie w świetle zawodowego zainteresowania. Z luster? Eee… Z luster nie – która kobieta z nich zrezygnuje dobrowolnie…

Pan był bardzo wygimnastykowany i rozciągnięty, co demonstrował chętnie i bez podtekstów. Byli i tacy, co przyglądali się mu nie tylko z podziwem, czy zazdrością. Chorobliwa ciekawość jednego z nich zaowocowała pytaniem bardzo intymnym. Publicznie mało kto ma kaprys zdradzać tajemnice alkowy, więc pan pytanie zbył wyniosłym milczeniem, aby zatamować rozwój plotek i podejrzeń. Jednak posiane ziarno trafiło na żyzny grunt. Kiełkowało w nim i postanowił sprawdzić, kiedy wokół zabraknie postronnych oczu. Pytający miał rację! Był w stanie popełnić seks oralny z samym sobą. Ba! Nie tylko był w stanie, ale i popełnił. W końcu nie przerywa się doświadczenia przed szczęśliwym zakończeniem. Kiedy już przełknął ekstazę, zadumał się odrobinę. I co z tego, że po fakcie? Sobie wybaczyłby nawet podłość, a co dopiero spełnienie. Tym, co go niepokoiło najbardziej był światopogląd. Praktyki homoseksualne zdawały się mu niesmaczne i niezrozumiałe. A jego akt autoerotyczny był niewątpliwie homoseksualny. Obrzydliwość! Postanowił nie powtarzać zachowań wiodących ku zmianie światopoglądu.

W sześcioosobowej, jednopłciowej sali wypełnionej ciepłem snów, sześciu samców alfa realizowało marzenia senne wyćwiczonymi na przyrządach rękami. Ćwiczenia były trudne, jednak bicepsy, tricepsy, a nawet triceratopsy radziły sobie bez problemu z długą serią powtórzeń. Wyćwiczone ciała okryły się rosą potu, a oczy pływały skrajem oceanu szaleństwa, choć wszystkie bez wyjątku przykryte były powiekami. Najwięcej problemów (jak się wydaje) sprawiały usta. Też chciały ćwiczyć i trzeba było je powstrzymywać zębami. Instynkt stadny wyrównał oddechy i podyktował wspólny rytm przypominający dźwiękiem lokomotywę parową podczas próby bicia rekordu prędkości. Oczywiście, każdy sądził, że to on nadaje ton, albo, że echo jego ekspresji tłucze się w zamkniętej przestrzeni. Bo przecież nie partnerka… Gdzież to własną niewiastę wprowadzić w tak głodne i spragnione środowisko. Lepiej przecierpieć w samotności i kontynuować ćwiczenia, żeby kiedyś wybrankę olśnić muskulaturą. Byle pamiętać o symetrii. Czas na drugą serię i zmianę ręki. Trzeba pilnować, żeby nadmiernie nie rozbudować preferowanego profilu i nie zdradzić wrogom słabszych punktów organizmu.