Odchudzanie.

 

Życie pośród kolorów, których nazw nie byłem w stanie spamiętać wydawało się grubą przesadą. Poczułem się zbyt rozrzutny w sobie. Postanowiłem okiełznać rozpasanie i zrezygnować ze swawoli przyjmowania pełnej palety barw. Gdy tylko łyse słońce wynurzało się - zamykałem oczy utrzymując stan błogiej nieświadomości. Szczęśliwie nie umiałem śnić ani w kolorze, ani nawet w czarno-białej ascezie nocy. W końcu spotykały mnie tylko noce i dwa kolory. To było coś, co potrafiłem ogarnąć jakoś. Widzę - nie widzę. Dwa stany, bez żadnych pośredników. Może się wydawać nadmierną monotonią przyjmowanie świata w tak skromnych dawkach, jednak swoboda oddechu wynagradzała mi restrykcyjną dietę.