Widzenia małej wagi.

 

Wilgoć zazwyczaj nie sprzyja widzeniom, jednak detaliczny deszcz, który łatwiej poczuć, niż zobaczyć był łaskawszy od bardziej zdeterminowanych opadów. Tylko dlatego, nieopodal Rzeki dostrzegłem napis na murze, niewątpliwie wart zauważenia:

„Żyj tak, jakbyś już był wolny”.

 

Potem obrazki zdominowały niewiasty (wiadomo – facet niewiele poza nimi widzi). Pierwsza była młoda kobieta, stojąca w sposób anatomicznie wykluczony. Jej stopy celowały w kompletnie różne strony i nie do końca zgodnie z orientacją kadłuba. Chodnikami nie tyle przemykały, co zdobywały przestrzeń ordynarne, młode i aroganckie dziewoje, makijażem i strojem podkreślające, że delikatność jest im kompletnie obca, co demonstrowały również werbalną wulgarnością. Szczęściem na przystanku dostrzegłem rzadkowłosą dziewczynę rozkwitającą w chłopięcym zachwycie, że nawet deszcz nie był w stanie zmyć z niej szczęścia.