Bez nerwów.

 

Bzom sfioletowiały kiście winogron i tylko czekają pretekstu, by rozpęknąć odurzającym aromatem. Startujące z nieodległego lotniska sroki zaglądają ludziom w sypialnie, gdzie trwa utajone życie, sikorki sprawdzają jadalność słomkowego kapelusza zaczepionego o haczyk na ścianie balkonu. Starsi ludzie przystają, by resztki wzroku wypełnić zielenią klombów, ciepłem forsycji i złotlinów. Na młodych sosnach czają się szyszki gotowe spaść pod byle pretekstem. Poczekam, nie będę się wspinał po żywicznych gałęziach. Maturzystom spóźniają się kasztanowce, więc marudzą – poniekąd słusznie. Innym odjeżdża tramwaj spuszczony ze smyczy kilka sekund zbyt wcześnie. Owoce prężą się egzotycznie w skrzynkach wystawionych na chłód zewnętrza, znak, że nie nawykły do klimatu "Zieleniaka".