Takie i owakie.

 

Ulice opanowały piękne kobiety o urodzie w rozmiarach dryfujących ku krańcom „czterdziestek”. Wystarczyła odrobina słońca i uśmiechy wróciły na twarze. Dziewczęta w glanach manifestują własną niepewność seksualną za pomocą kolorowych sznurowadeł. Metalowe smarki, pieszczochy nabite ćwiekami i tylko biustonosz wystający spod złachudrzonej bluzeczki naprowadza na trop wiodący ku odkryciu tożsamości płciowej. Trawniki opanowali kosiarze i swoim bzyczeniem płoszą śpiące po pracowitej nocy komary zatopione w gęstwinach krzewów. Budzą się wściekłe, bo ktoś potrafi bzyczeć donośniej i wytrwalej. Od czasu do czasu chodnikami suną kolarze, odnoszący największe sportowe sukcesy w minionym wieku. Jadą z mozołem, wożąc wiktuały przytroczone do kierownic, bagażników, lub koszy. Podsłuchuję plotkę głoszącą, że na miejskim placu targowym, gdzie kupić można wszystko i nic, coraz łatwiej spotkać naszych nowych braci spieniężających to, co dostali w darze od nazbyt hojnego gospodarza. Nie pójdę, żeby się przekonać, bo ziarnko prawdy stanie mi kością w gardle i nie pozwoli mi na parlamentarne słowa (chociaż obecny parlament potrafi używać bardzo soczystych słów, jakim bliżej do rynsztoka, niż europejskich salonów).