Deliberacje.

 

Olśniło mnie. Sąsiad jest gołębiem. Dlatego spędza na parapecie tak dużo czasu. Siedzi tam, przebiera nóżkami, grucha i przekrzywiając łebek liczy na okruch z dobrego serca rzucony. Na szczęście (na razie) nie robi tam kupy… Byłoby dziwnie.

 

W autobusy kontempluję napisy – UWAGA SZYBA. Sugerują, że szkło jest tak czyste, że można je zignorować mimochodem, ale to tylko niecna przechwałka. Równie dobrze można byłoby napisać UWAGA PODŁOGA.

 

Na pustej od aut, jednokierunkowej ulicy, czekają na zmianę świateł ludzie. Ja traktuję światła niczym arbitra mającego rozstrzygnąć uprawnienie do wkroczenia, gdy pojawi się konflikt interesów. W jasnych sytuacjach ignoruję kolor flagi. Kobieta o białych włosach, w wielkich, przeciwsłonecznych okularach wyglądała jak ważka, jednak ważki nie palą nerwowo papierosów, nawet tych niezapalonych. Emerytowany ksiądz w poszarzałej od nadużywania czarnej(?) koszuli z obciętym kołnierzykiem stąpał ostrożnie po bruku, jakby spodziewał się, że nagle ziemia się zapadnie, albo zamieni w wodę, względnie pęknie, niczym zbyt kruchy lód. Muchy rozkoszują się psią kupą, zachwycone, że trafił im się ciepły posiłek na dobry początek dnia. Młode, rosnące w słońcu lipy odwracają ponad połowę liści rewersem na zewnątrz. Te rosnące w cieniu nie robią tak. Czyżby to zaawansowana ewolucyjnie forma ochrony przed wypoceniem się na śmierć?