W piernatach lepiej.

 

Pan wielkości odpasionego bez żalu baribala, zabezpieczył wyloty słuchowe narzędziami i zaczął pochrząkiwać i mruczeć kompletnie nieadekwatnie do tego, co wysączało się przez niedoskonałości materii. Podrzemywał, to znów ratował młodą panią z opresji, bo chciała wysiąść bez parasola, a tam deszcz. Obok wąsaty gość z otwartą paszczą ciamkał gumę do żucia, ale on ruszył do wyjścia pierwszy, więc nie dostrzegł, że pociecha szamoce się z wysiadaniem. Za przystankową wiatą przykucnął gość w kapturze, spod którego wystawała zaledwie kozia bródka nie pierwszej świeżości. Cmoktał sobie spokojniutko papieroska, bo poprzedniego wyrzucił kucając. Wróbel mnie opiórkał, że ciecze mu na łeb i czemu dachu nie uszczelniłem, kiedy było sucho. Nie szło wytłumaczyć, że to nie mój dach. Ale dzień tak ponury, że najbardziej popularnym ptakiem w mieście są żurawie. Całymi stadami obsiadają niezliczone budowy i pochylają łebki nad kupą betonu.