Prostowanie prostaty prostownicą na statywie taty.

 

    Kwiaty magnolii nie są już niedorozwinięte, a pierwsze płatki zaścielają trawnik, przy wydatnej pomocy dzieciarni. Zanurzone w ciemnościach latarnie toną w milczeniu, a pojedynczy przechodnie z psami pod wysokim ciśnieniem nie pomagają w dotrwaniu do świtu. Niebo podarte od snów grzesznych, z których szpakom nie udało się powygryzać wszystkich robali udaje, że kolory, to mrzonka, że można żyć w szarości wyskalowanej od gęstej czerni, do stłamszonego granatu. Gdyby nie krople deszczu cisza byłaby martwa, a tak, słychać ostatnie jej tchnienia. Może bliżej drogi coś warknie, oślepiając na wszelki wypadek, żeby się człowiek nie zorientował kto zasadził się nań pod pancerzem karoserii.