W parze paramy się parą.

 

    Pies „spaceruje” w rowerowym koszyku, kot z przydługawą sierścią wędruje na nastoletnich, pulchnych ramionkach. Szpaki trochę pokpiwają z podróżników, a kosy o marchewkowych nosach wytykają ich palcami, ale szyderstwa wymieniają dość dyskretnie. Pustułka nerwowo przepatruje nieużytki i zeszłoroczne chwasty. Widać, że dawno nie jadła, bo nie ustaje w wysiłkach, by wypatrzyć coś nieostrożnie jadalnego.

    Budynek z widokiem na stację paliw? Bez wychodzenia z domu można śledzić wahania kursu i grać na giełdzie. Wiosna, pełna kolorowych plam, choć niektórzy drepczą w rękawicach, szalikach i wełnianych czapkach. Wiatr pozwala sobie na wiele i najwyraźniej wciąż żyje zimą. Na trawnikach kokoszą się coraz gęściejsze słoneczka mniszków. Kobieta z brzuszkiem wygląda zbyt pięknie, by nadwaga była kwestią złej diety, czyli musi być ciężarna. Tym bardziej, że jej buzia aż świeci szczęściem, a mało która okrąglutka niewiasta nosi w sobie tyle zgody na własną wagę.

    Wyraźnie nadmiarowa dziewczyna pupę miała tak ruchliwą, że żaden owsik jej nie dopadnie, chyba, że we śnie. W autobusie nastolatka z buzią oklejoną konstelacjami gwiazd różnej jasności i podzelowana jak oficerki przed defiladą. Sporo gwoździ zmieściła na twarzy. Gorzej, że żyje w świecie, w którym nie wymyślono dotąd chusteczek do nosa, co brzmiało dość obrzydliwie i chyba było zakaźne, bo młodzieniec z inklinacjami do spontanicznego przyrostu tkanek miękkich najwyraźniej popadł w podobny obłęd i stereo wciągali zawartość nosów. Stereo i w przeciwfazie.