Szydło szydzi, żądło żąda... a może rządzi?

 

    Bladziutkie dziewczę otulone w biel baranka odsypiało zbyt krótką noc. Długowłosa ślicznotka bezdźwięcznie śpiewała. Posypany solą przystanek obiecywał butom solne wykwity. Kobieta, znająca historię świata z autopsji, konspiracyjnym szeptem ostrzegła mnie przed umundurowaną kontrolą, nie przerywając dziergania szydełkiem czegoś ulotnego. Uśmiechałem się do rozmaitości detalicznych, jak zakupy rencisty. I nawet kozackie dziewoje świergoczące po ichniemu z typową dla nich arogancją nie zepsuły mi nastroju. Tym bardziej, że na trawniku wyrosły stokrotki! Ciekawe, co za podskórne tajemnice kryje ów trawnik.

    Fontanna mieszkająca w fosie wciąż napowietrza wodę, choć połowa tafli skryła się pod lodem. Ze zdumieniem obserwuję młódkę w futrzastych butach i minispódniczce wciągniętej na goły tyłek. Bliskość dworca, ściągająca do siebie wszelkie ekstrawagancje była jedynym wyjaśnieniem zjawiska. Kolejnym była krzepka dziewczyna w obcisłych gdzieniegdzie spodniach. Pochwaliłem ludzką skórę za nieprzemakalność praktyczną, gdyż widziana niewiasta najwyraźniej pod skórą transportowała coś mocno wilgotnego i to „coś” gęstym być nie mogło. Bez wysiłku nadążało z amplitudą drgań za żwawym, choć drobnym kroczkiem.