Rozmaitości z drogi.

 

    Na przystanku długonogie dziewczę przegryzało się przez bułkę, większą od jej pośladków. Miałem napisać „monstrualną”, ale to określenie absolutnie nie pasowało do tych ostatnich absolutnie. Starszy pan maszerował Miastem z biało-czerwoną opaską na ramieniu i wszedł do szkoły, choć to raczej zbyt wcześnie na naukę – no i oczywiście są wakacje. Zapomniał? Przez chwilę zadumałem się nad zdrowotnym aspektem biegania po ulicach pełnych samochodów, jednak nie odnalazłem logiki w takim postępowaniu. Być może biegacze po prostu spieszyli się do pracy i oszczędzali na biletach komunikacji miejskiej? Jeden z nich (być może) porzucił na chodniku skarpety wywrócone z pośpiechu na lewą stronę. A wyspami przebiegał gość w kasku… Rower mu ukradli, czy prognoza meteo przewidywała gradobicie?

    Wrony ochryple ostrzegały się nawzajem, że dołem, po klombie spaceruje pozornie leniwy kot. Tłusty, więc polować potrafi doskonale. Na ławce kloszardzi w kurtkach medytują nad mijającym latem i przeżuwają codzienność ze stoicko-pijackim spokojem. Pani niosła własną kobiecość bez fanatyzmu, żeby nie powiedzieć nonszalancko, wyglądając przy tym na zakonnicę zbyt długo żyjącą w grzechu obżarstwa. Fałszywą zapewne, bo „mostek pokutnic” taktownie ominęła nie zaszczycając nawet spojrzeniem wejścia na łącznik między kościelnymi wieżami, skąd Miasto wygląda lepiej, czyściej i szlachetniej niż z poziomu chodnika. Stamtąd za kilka srebrników można popatrzeć z góry na rój jaskółek uwijających się w pośpiechu i poczuć się jak Bóg spoglądający z góry na maluczkich.