Ciurkiem - ranek, jakich wiele.

 

Dąb pilnujący głównego wejścia do galerii handlowej nie zdecydował się jeszcze na letnią kieckę, choć wokół wszystko tętni kolorami, młode nereczki dziewczęce wietrzą się w wiosennej bryzie, kupione gdzie-bądź śniadania znikają w trzewiach czekających a tramwaj, kawy w papierowych kubkach, czy termosach nieuchronnie zbliżają się ku dnom, ktoś fotografuje logo globalnej korporacji, inny energetyzuje się w marszu napojem z puszki, kloszardzi na zmarzniętych ławeczkach polerują gry-plan na bieżący poranek, kaczki schną nad brzegami Rzeki, kos pogwizduje na kosicę która udając oburzenie zastanawia się, czy uznać ów fakt jako niewyszukany męski komplement, czy obrazić się śmiertelnie, dziewczę, pod osłoną czujnego husky`ego zrywa ręcznie trawę – zapewne dla królika…

 

Dość! Nie dzieje się niż złego. Wystarczy!