Rozmaitości niewiele wnoszące do biegu spraw ważkich.

 

Chłopię z dziewczęcym fryzem inauguruje karierę zawodową, sprzątając chodnik przed mlecznym barem. Pani przyozdobiona licznymi tatuażami przytłacza otoczenie swoim urokiem osobistym. Na niebie samoloty grają w kółko i krzyżyk z jaskółkami. Dwa wróble dosiadły miejskiej hulajnogi, lecz bez stosownej apki nie umiały jej uruchomić. Na moście, blondynka wtulona w samą siebie, patrzy na mnie z nadzieją (że tak bezwstydnie nadinterepretuję rzeczywistość), że stanę się jej prywatnym słońcem na chłodne poranki i ogrzeję zmarznięte aż po duszę członki. Ponad mostem obżarta, ciężka od śniadania czapla, sunie mozolnie pod prąd Rzeki, mniej więcej między wieże katedry. Ludzie oszaleli i zamiast dać psom się wybiegać – noszą je na rękach wożą wózkami z celuloidowymi szybami albo w koszykach przytroczonych do bagażnika roweru. Jakiś starszy pan podniósł swojego pupila za ogon i pokierował pozostałą częścią psa w stronę, gdzie miał trwać spacer. Pies, jak się okazało wnet miał solidne kłopoty z utrzymaniem równowagi na sparaliżowanych, tylnych łapach.