Kalejdoskopowe migawki.

 

Maki spiskują na nieużytkach. Cykoria podróżnik wybiera raczej bliskość krawężników w nadziei na podróż za jeden, bladoniebieski uśmiech. Żmijowce wyciągają fioletowe łby do słońca w najbardziej nieprawdopodobnych lokalizacjach.

W autobusie, aby ukoić ból istnienia, gość sączył piwko zerkając na sztuczną kończynę. Wysiadł nieopodal rewiru gdzie ma oswojone miejsce do zbierania datków od wrażliwych na cudze krzywdy.

Narożnik zabytkowej kamienicy zabezpieczony został obeliskiem. Kamień głęboko wbity w chodnik stał się wyzwaniem dla gospodarki wodnej spacerujących tamtędy psiaków. Trzej małolitrażowi dżentelmeni raczyli się barwiona wódeczką na ławce. Każdy z osobnego mikrozbiornika zwanego piersiówką w rozmiarze 100 gram.

Dorodne dziewczę z rozbrykanymi pośladkami śledzi mnie czas jakiś, po czym wyprzedza mnie z satysfakcją. Zrozumiałą. Moje pośladki nawet w połowie nie są tak ruchliwe.

Ambrozje amerykańskie, które podglądam od lat wyrosły już z wieku szczenięcego i są poważnymi, pięknymi drzewami. Kobiety w ciąży zachwycają trudną do wysłowienia tkliwością i delikatnością. W końcu spotykam kobietę, która wygląda jak stelaż na człowieka. Jest miejsce na tkankę miękką i swobodną pracę plastyczną nad jej kształtowaniem. Miejsce twarzy zajmuje maska – grubo przerysowana, pozbawiona uczuć czy głębi. Jak to maska. Przydałby się zdolny modelarz. Rzeźbiarz z utalentowanymi rękami, który nadałby przyszłej bryle choć cień życia.