Pośród tłumu.

Pani była tak energiczna, że musiałem ustabilizować wzrok i przywyknąć do owej dynamiki, zanim poniżej metalizowanego pępka odsłoniętego aż do podcieni biustu dostrzegłem, że spod obowiązkowo poszarpanych dżinsów usiłuje wyjrzeć na świat tatuaż. Spory, skomplikowany wzór wydawał się być ukorzenionym w sokach kobiecości – tak jakoś niedyskretnie zachowywał się, jakby dosięgnął tam, gdzie wszelkie słowa stają się chrapliwym krzykiem, albo wulgaryzmem. Trochę mnie peszy, kiedy rozmowa sięga intymności, gdyż na ogół staje się wówczas kiczem i sztampą, a tu zamiast słów intymności sięgnął atrament podskórnie aplikowany i najwyraźniej nie miał moich skrupułów. Chwilę później wysoki osobnik w białej koszuli ukwieconej kleksami w wielu ciepłych kolorach wyszedł ze sklepu i rozbrajał zabezpieczenia własnego roweru przytroczonego do stojaków o wyrafinowanym kształcie. Nie wiem, jakie stoisko zwiedzał, ale marynarka mu się dramatycznie skurczyła, zarówno na długość, jak i na szerokość. Trochę wyglądało to tak, jakby chciała go objąć i nie wypuszczać po kres – jego lub jej. Rynek w kagańcach i zasiekach napełnia się drewnianymi szopkami, powielanymi wciąż bardziej i rozleglej – kolejny jarmark opanowuje przestrzeń do tego stopnia, że turyści będą zwiedzali gęsiego. Dzisiaj tę formę zwiedzania testowały liczne młodzieżowe wycieczki. Panie w zaawansowanej ciąży pomimo deszczu zasiedliły chodniki własną urodą jako przeciwwaga dla tłustych psów i starszych panów o kulach. Przewodnik miejski z premedytacją zrobił przerwę pomiędzy historycznie znanym hotelem, a zabytkowym kościołem, żeby zareklamować dzieciarni pączki nawet z pomarańczą – bardzo bezpośrednio i nachalnie. Ohydnie.