Po rosie.

 

Pies był rudy i co najmniej odpasiony. Krzepę miał i gabaryty. Na drugim końcu smyczy uczepiona była krucha istotka płci żeńskiej, na której bydlę zapewne wymuszało w formie niechętnej darowizny śniadanka, a może i obiady. Bidulka wlokła się tam, gdzie wiodła ją mocno obciążona smycz. Gołębie ze stoickim spokojem kontemplowały minimalny ruch na osiedlowych alejkach, reszta drobiu pochowała się w zaciszne wnętrza koron drzew, bądź w gęstwiny tujowych zagajników. Na przystankach senni ludzie czekali na lewiatana, który połknie ich korzystając z nieuwagi postronnych i wypluje gdzieś w centrum, żeby spełnili pańszczyznę do ostatniego drgnięcia etatowego zegara.