Filozof praktyczny do bólu.

 

Myślę wyłącznie hurtem.

 

Szkoda mi włączać myślenie dla wszelkiego detalu, jaki nęka głowę. Człowiek natrudzi się, a efekty nie zadowalają. Dlatego zbieram w stosy bieżące problemy, nurtujące pytania, decyzje do podjęcia. Nawet niebieskie migdały pakuję do pudełka, żeby zająć się nimi, kiedy ilość będzie godna zauważenia.

 

Wtedy, już tak. Włączam myślenie i realizuję. Knuję. Doświadczam. Rozwiązuję konflikty i drążę twórczo wątki główne oraz poboczne.

 

Sporadycznie muszę zająć się pracą umysłową aż dwa razy na tydzień, jednak przeważnie wystarcza raz w miesiącu poświęcić fragment wieczoru, względnie poranka, gdy aura nie sprzyja fantazjom pozbawionym wsparcia umysłowego.

 

Dzięki temu, mam spokój niemal święty!