Zaradny radny, choć wyrodny, to dorodny.

 

    Piękna dziewczyna w granatowej sukience nie miała cienia makijażu, ani żadnych błyskotek na twarzy, czy dłoniach. Jedynie sznurek niebieskich koralików w dłoni, jakby różaniec dla pamięci, by nie pominąć żadnej z intencji. Przy dworcu dostrzegam kobietę 3D. Na króciutkich nóżkach wahała się, w którą stronę kołować walizką, a mi skojarzyła się z niewywracalną wańką-wstańką. Na przystanku kobieta podtrzymuje klapki odginając duży paluch umaszczony na głęboki róż. Klasztor szarych zakonnic dziś miał szeroko otwarte bramy, jakby boskie namiestniczki miały dzień otwartych koszar, czy coś w tym guście. Nie skorzystałem, ale przyjrzałem się wypieszczonym obłędnie klombom wewnątrz muru. Między dziewczętami w czerni zaplątał się chłopina i wcale nie był mniej kobiecy od swoich towarzyszek. Może nawet przewyższał je skromną elegancją, choć makijaż miał zabójczy. I teraz nie wiem, czy mój błąd we wstępnej ocenie (sądziłem, że mijam stadko dziewcząt) wynika z jego zniewieścienia, czy też dziewczęta schłopiały bardziej niż można się było spodziewać.