Ekstrakty cz.90

 

Naprawdę?

Wyłączam telewizor i natychmiast zaczynają się dziać cuda. Nie ma już wojen na świecie, a wczoraj nazwane choroby trzymają się z dala ode mnie. Zachwycony łagodnością najbliższej mi rzeczywistości – wyrzucam go bezpowrotnie.

 

Co robić?

Z okładki pastwi się nade mną jakaś pani w różowych majtkach i udając niewiniątko trzepoce sztucznymi rzęsami, sztucznym biustem, pośladkami i sam już nie wiem, czym jeszcze. Ja szamoczę się z uczuciami, bo nie wiem, czy ma mnie to podniecać, rozśmieszać, czy brzydzić.

 

A czemu nie?

Specjalizacja tak zawęża horyzont umiejętności, że bezradność ludzka poza jej granicami jest żenująca. Może warto poświęcić uwagę sztuce przetrwania, miast zaawansowanej wiedzy, z której większość nie skorzysta nigdy? Nauczyć rozpalania ognia i gotowania rosołu przed przystąpieniem do matury?

 

A gdyby?

Ktoś pozamykał nic nie podejrzewających ludzi w wielkich miastach i zawłaszczył resztę świata? Wszak strach zdołał już raz zrobić to na tyle skutecznie, że baliśmy się nawet pójść do sklepu, czy odwiedzić rodzinę. A co dopiero pojechać na grzyby, w mroczny las, po którym grasowały watahy wirusów.

 

To takie proste?

Już nigdy sukienka nie będzie za duża. A gdyby nawet projektant miał czelność, to zamiast oddać ciuch do krawcowej, lepiej zainwestować w siebie i w renomowanej klinice wymodelować ciało idealnie do kreacji, aby wyglądać „jak milion dolarów”.