Gderanie.

 

    Był taki czas, kiedy ludzie rozpoznawali zioła rosnące pod płotem, czy w rowie. I to nie bajka. Teraz rozpoznają tabletki – po reklamach z telewizora. Pewnie są lepsze. Tabletki. Bo zawierają „specjalne formuły”. A ja, jak ostatni głupiec wymyśliłem sobie, że ciężko byłoby opatentować tymianek, więc dodało się do niego cudowną „formułę”, opracowaną za miliardy dolarów, którą już jak najbardziej tak. Poza tym, każdy szanujący się CEO po krótkiej szarpaninie (burzy mózgów) z prawnikami, piarowcami i księgowymi zorientuje się, że marża na rosnącym w rowie tymianku nie może być wygórowana, bo każdy może sobie narwać sam i EBIDTĘ szlag trafi. Za to formułę można opatentować, głosić jej osiągnięcia na rzecz zdrowia publicznego i nie tylko. Chwalić się na Walnych Zgromadzeniach, przed Radami Nadzorczymi i Szanownymi Akcjonariuszami. Poza tym, co jakiś czas (ochrona patentowa na dziesięć lat to za mało, by mieć wystarczającą na zakup prywatnej wyspy wysługę lat) można odświeżyć tak reklamę, jak formułę i znowu kosić, jak za nowalijkę. Tymianek i tak sobie poradzi, pomimo największej nawet cudowności dodatków, byle masa dodatków nie przytłoczyła składnika leczniczego.

    Głupie myślenie najwyraźniej dotknęło nie tylko mnie, bo wielkie korporacje przewidziały pojawienie się podobnych konserwatystów, opornych i nieufnych, zatrudniając lobbystów, by publicznie przeforsowali tezy o szkodliwości ziół, o ich nieumiejętnym zbieraniu, suszeniu, użytkowaniu, bo tylko magister farmacji poradzi sobie z zaparzeniem skutecznej herbatki, aż doszło do tego, że pojawiły się przepisy. Odpowiednie. Chroniące nas, dla naszego dobra, przed szałwią i rumiankiem. I ich toksycznym wpływem na organizm – wiadomo, bez specjalnej formuły, to trucizna, a zebrane w niewłaściwy dzień/noc/godzinę, zamiast pomóc, to zatrują tak, że żaden dr nauk medycznych już nie pomoże. Nawet ze wsparciem NFZ, albo prywatnej kliniki na Hawajach.

    W zaciszu unijnych gabinetów, może nawet zahaczając o nasze, swojskie kuluary, opracowane zostały narzędzia prawne, służące temu, by rozpowszechnianie wiedzy o ziołach stało się przestępstwem. Na razie można posiadać, można hodować i zbierać, ponoć nawet sprzedać można, pod jednym wszakże warunkiem – nie wolno rozpowszechniać wiedzy, jak działają zioła. Dziwne? Można sprzedać/kupić syrop z zielonego orzecha, co chwilowo (niedopatrzenie ustawodawcze, czy świadoma gradacja rugowania ziół z przestrzeni społecznej?) nie jest karalne, ale określenie dolegliwości jaką może usunąć jej użycie już tak.

    Komu zależy tak bardzo na spenalizowaniu wiedzy o roślinach? W świecie trąbiącym o powrocie do natury, eko i bio tak bardzo, że nawet robaki żreć trzeba razem ze zbożem (zero waste?) nagle komuś zaszkodziła wiedza o działaniu syropu z sosnowych szyszek? O maści z żywokostu przycupniętego w rowie nim kosiarze go skrócą o głowę, tułów i nogi? (pssst… I tak będzie działał, bo w korzeniu tkwi niezwykła siła).