Po zarazie na razie arras na taras.

 

    Pan wielkości małego pontonu bojowego, z plecaczkiem miniaturką i saperką zmierzał w stronę morza. Chwilę później jechał samochód z trzyprzęsłową drabiną, więc może jakieś większe roboty inżynieryjne? Dlaczego nie wojsko, które wszak stacjonuje tu? Nieco przekwitła Niemka piersi miała podpompowane lepiej niż balony meteo, a towarzyszący jej siwiutki Niemiaszek wpatrzony był w nie, jak w cud objawiony. Młoda mamusia o zapiaszczonych łydkach śpiewała dziecinie kołysankę, choć pora zbliżała się dopiero ku obiadowej. Na plaży smażyła się na kocyku chyba-nastolatka, otulona bluzą z kapturem i długimi spodniami, a obok niej sechł jej chłopak, w szortach, z których usiłował sklecić stringi, żeby opalić się także w pachwinach. Waga plażowiczów przekroczyła dziś średnią nadwagę i gdyby nie dzieciątka sine bardziej od chmur pojawiających się znienacka stan byłby fatalny.