Absurdy poczęte po ciemku.

 

    Ścieżki wymalowane zimowym szkłem zachęcają do ostrożności, szczególnie pod bacznym wzrokiem kosów rechoczących na samą myśl o katastrofie ludzi spieszących na autobus. Wewnątrz zadowolone z siebie kobry zwinęły kaptury i wdzięczyły się wzajem, wymieniając pogodne wieści, nie zabarwione jadem.

    Z porannej prasy (elektronicznej) dowiedziałem się, że kobiety z apetytem na doznania zmysłowe staranniej wybierają bieliznę, nie zaprzątając wyborami świadomości. I nie bardzo wiem, jak skonsumować taką informację, bo przecież nie będę zaglądał pod spódnice nikomu na tyle często, żeby odróżnić, czy bielizna jest bardziej wykwintna niż zwykle.

    Pan i władca, jak zwykle rozłożył biuro na kolanach i telefonicznie wydawał polecenia żonie-Mimozie, już kwadrans po opuszczeniu lokalu. Dziwne, że pani wystarczyła tak krótka rozłąka, by dylematy wymagały mężowskiej dyktatury.

    Drzewa otrząsają się z resztek liści i nasion, wyspy otrząsają się z drzew. Po Rzece bezładnie dryfują pierzaste wyspy śpiących mew. W hotelu dorodna kelnerka dodaje dyskretnej pikanterii śniadaniom ładnie wyeksponowanym biustem. Żeby nie popaść w przesadę i nie dostać ślinotoku – oddaję się rozmyślaniom niewiele mającym wspólnego z rozumem i generuję takowy koncept:

    Żydzi (okropnie niecierpliwi!) zabili Mesjasza zbyt szybko, żeby Bóg mógł się dowiedzieć z wiarygodnego źródła, czym naprawdę jest człowiecza starość. Wówczas nie musiałby już wymyślać piekła.