Szafot – prawdziwie męska szafa.

 

    Zabawne – dziewczęta, choć to nie zima zaplatają na przystankach nogi, ściskając uda. A chłopcy wbijają ręce w kieszenie i to głęboko. Czyżby to podświadomość erotyczna meandrowała ku płci w sposób pozornie niewinny?

    Kierowczyni jechała szczególnie wolno. Może dlatego, że przed autobusem, na rowerze przemieszczała się apetyczna blond-pupka kręcąc rytm i zachwycając co mniej subtelnych podglądaczy. Kierująca autobusem urody nazbierała do pełna, w każdej kategorii wiekowej i wagowej, a jeśli się dobrze rozejrzeć, to i z rasami Afrodyt ubożuchno nie było. Czyli zewnętrze musiało być więcej niż zacne. Hałdy ziemi pozarastały chwastami, pośród których prym wiodły słoneczniki wybujałe, jak to w słonecznikowej naturze. Chłopcy, przytłoczeni zmasowaną urodą siedzieli cichuteńko i łykali ślinę. Śliczna Kluseczka, w niezatapialnej czerni żuła gumę, jakby milczenie wymagało ćwiczeń żuchwy, by się nie zastała w bezczynności. Rudzielec stawiający na seksowną asymetrię stroju odważnie odsłaniał soczysty dekolt, wodząc na pokuszenie nie tylko kawalerów.

    Siwowłosa nie zdążyła przeciągnąć walizy przez skrzyżowanie nim zmieniły się światła i utknęła na mikroskopijnej wysepce, obok potężnego słupa oświetleniowego. Ledwie się zmieściła między walizą i słupem, okrążona warkotem spieszących do pracy. Młoda pani, kunsztownie oprawiona w tkankę miękką mijała slalomem wykwity układu pokarmowego poważnie zmaltretowanego gorzałą. Zwarta eskadra czapli przepłynęła w stronę wysp, a może i dalej? Naradzały się w locie, jednak nie zrozumiałem, na co się namawiały.