Chłodnym wzrokiem.

Asfalt osiwiał, co według mnie jest niewątpliwą oznaką ujemnych temperatur. Słońce zajrzało mi w twarz, żebym za wiele nie widział, ale krnąbrny byłem i złośliwie zauważyłem panią, która miała piętnastocentymetrowe mankiety spodni z futra wykonane i to długowłosego – moim okiem dzik, albo jamnik szorstkowłosy (to jawna nadinterpretacja, bo nie znam się na zwierzętach futerkowych absolutnie). Potem szła pani w butach trekkingowych, rajstopkach i sukience w kwiatki – taki letni ogródek wielobarwny. Aż się cieplej zrobiło, jednak tylko na chwilkę, bo później to już maszerowały panie w khaki i panterkach, oraz panowie w kolorowych kurteczkach obszytych jakimiś włochatymi wężami, czy gąsienicami… (znowu futerkowe mnie prześladują – na pewno nie dżdżownice, bo te rozpoznaję nawet bez okularów). Jakiś labrador rozkosznie rozwalił się na trawniku przed dworcem i niebo podglądał beztrosko, pozwalając swemu panu głaskać się i przemawiać czule. Ktoś grosza szukał we mnie - niechybnie na przepicie, ktoś skutecznie wprosił się do telewizji (na ulicy, czyli do ulicznej chyba). Pani na rowerze w masce antysmogowej i kasku wyglądała zupełnie jak robot nieznanej jeszcze generacji i parowała spod tej maski z gracją niewątpliwą i całkiem  niemechaniczną. Miałem się uśmiechnąć, ale się wystraszyłem, że mi uśmiech pęknie, albo przymarznie do twarzy i zostanę taki rozanielony, więc zrezygnowałem. Bo takich, co uśmiechają się bez przerwy, to pozostali omijają szerokim łukiem – dużo szerszym, niż przemierzane dzisiaj chodniki – jeszcze wypadek bym spowodował… Sprawozdanie z rozwodu okraszone pośpiesznie połykaną bułką z jakąś zawartością cieplejszą od otoczenia, obcojęzyczne zachwyty obojga płci, mundurowi w kompletnych, służbowych pakietach trawersujący przestrzenie zbyt puste jak na demonstrację, więc tylko przemknęli tchnieniem prawa namaszczając atmosferę. Cóż taki ja mógł więcej? Poszedłem, bo chodzenie mi jeszcze wychodzi i do konfliktów specjalnych nie prowadzi. Ot - czasem podniosę jakieś detaliczne zauważenie i popastwię się nad nim lokalnie - zaściankowo wręcz.