Nęka mnie wnęka.

 

    Trzmielówka wielka (mądry jestem, bo spytałem wujaszka Gogola) udająca wielką, tłuściutką pszczołę zatrzepotała się na śmierć o zamknięte okno strasząc osoby mniej odporne na brzęczenie. Lato w pełni. Kobieta w wełnianym płaszczu, z grubym szalem na szyi ciągnie walizę na wymarzone wakacje. Chwilę później dostrzegam dziewczynę w gorsecie i naprawdę krótkich spodenkach przemierzającą to samo Miasto, które nie jest wystarczająco duże na różne strefy klimatyczne, czyli musiała stanowić kontrapunkt dla tej pierwszej i tworząc we łbie galimatias. Podobny do dywagacji w kwestii podobieństwa szerpy do szarpeia – oboje noszą za dużo na grzbiecie.

    Pracowite pająki szyją szaty dla niesfornych żywopłotów rozrastających się żywiołowo. Dziewczęta prześcigają się w pomysłach, jak się ubrać, żeby pozostać nagą. Chłop wyposażony w biust początkującej kobiety, aureolę siwych włosów wokół czubka głowy i brak pomysłu na kolejny dzień, grzeje ręce przyrodzeniem, najwyraźniej zmarznięte trzymaniem schłodzonego piwka.

    W radio słucham o rekonstrukcji rządu, co nastraja mnie krytycznie – w końcu do władzy doszli i wybrali najlepszych, więc teraz, w ramach rekonstrukcji przyjdą lepsi i zmienią najlepszych. Szkoda, że nie przyjdą po prostu dobrzy, ale na to chyba jeszcze nie pora. Podejrzewam cynicznie, że rekonstrukcja jest po to, żeby kolejna partia pasożytów mogła pobierać dożywotnio ministerską emeryturę. Podobnego zdania jestem w kwestii aktualizacji najwspanialszego systemu operacyjnego na użytek tak prywatny, jak profesjonalny. Jeśli nie co miesiąc, to co tydzień aktualizacja jest niezbędna, żeby zatkać luki, w tym doskonałym od poczęcia tworze.