Cichcem.

 

    Na dworze cicho, jakby spadł śnieg, ale przecież bliżej magnoliom do kwitnięcia, niż okrywania się białym nalotem. Na przystanku bardzo dojrzała mandarynka pod grubą skórką kaptura ukrywała pszeniczne dredy. Może to i dobrze, bo dredy zazwyczaj wyglądają niczym sznur konopny zawieszony w stodole przez pradziadka i zapomniany przez wszystkich na sto lat. Pani miała zmarszczki wyszpachlowane z pietyzmem. Nawet wiatr nie był w stanie dobrać się do nagich faktów, lub jak kto woli, do sedna. Nosić sedno na twarzy? To tak można?

    Autobusem podróżowała pani pamiętająca czas powozów konnych, a uszy miała tak mięsiste, że starczyłoby ich na przyzwoity rosół. Srebrne kolczyki wrosły w nie chyba już nierozerwalnie, co zdyskwalifikowało je jako wkładka do zupy.