Zjawy.

 

    Jeden z nielicznych budynków wyspiarskich wymieniał poranne uprzejmości z kominem elektrociepłowni za pomocą sygnałów dymnych. Dwóch młodych mężczyzn, korzystając z intymnego oświetlenia rywalizowało o wdzięki zziębniętej (broń Boże oziębłej) koleżanki, oferując słowny żar niegasnącej elokwencji na wyłączność. Całą szerokością mostowego chodnika Kozacy wracali z nocnej wyprawy pełnej sukcesów i wojennych łupów, lecz w nienasyceniu knuli już dywersję na kolejną noc pełną wrażeń.

    Wiatr usiłował zatrzymać Rzekę w Mieście, lecz ta, wiedziona instynktem, nieustępliwie parła ku morzu. W hotelowej restauracji śniadanie konsumowało wojsko w polowych mundurach jednego kroju, lecz na ramionach mieli plakietki czeskie, amerykańskie i sam nie wiem jakie jeszcze. Wciąż mam nadzieję, że mi się to przywidziało, a wszystkiemu winny wiatr i mroczne mgły znad Rzeki.