Pierwsza jaskółka

 

Choć mżawka siecze z ukosa i śnieg z deszczem przepychają się, by zapłodnić ziemię – od rana wiosną śmierdziało na kilometr. Krokusy zwiadowczo wychylają główki z zaniedbanych przez zimę trawników, pracownicy zieleni miejskiej krytycznie przyglądają się degeneracji drzew parkowych i amputują bez znieczulenia, sprzętem ręcznym i mechanicznym. Ale – to wszystko, to zaledwie natura. Pośród oświeconych ssaków wiosnę dostrzec jest już trudniej. A jednak – udało się. Dziewczę o uszkodzonym wzroku (i być może tym należy tłumaczyć ekstrawagancję) uczyniła pierwszy krok ku lepszemu, cieplejszemu jutru! Minispódniczka była naprawdę mini, a grube rajtuzy tylko podkreślały piękno grających pod skórą mięśni. Reszta odzieży i obuwie – nadal trwały w głębokiej zimie, jednak wrażenie zrobiła niezaprzeczalne. Z wrażenia chmury pękły na chwilę wystarczającą, żeby polizać żywopłoty miejscami pożółkłe z zazdrości.