Pokuta.

Powiedziałem: NIE! Pierwszy raz w życiu tak głośno i wyraźnie. Rozpaczliwie. Oczy matki zakipiały gniewem. Warknęła na ojca, a ten, niczym piesek zaaportował. Dostałem w twarz. Piekło i szczypało tym bardziej, że policzki miałem mokre od łez. Nie myślałem, że aż tyle potrafi się ich we mnie zmieścić. Szlochałem, wyłem i ledwie oddech mogłem złapać. Matka kazała mnie uciszyć. Natychmiast. W TV leciał nieśmiertelny serial, który ogląda od poczęcia. Serialu – nie mnie, bo on dużo starszy i pewnie lepiej poradziłby sobie w obecnej sytuacji.

Trzynaście lat… To dużo? Wystarczająco, żeby mnie sprzedać. Kiedy przyszły na licytację dwie staruchy, matka kazała mi się rozebrać. Dotykały, zaglądały w zęby i nie tylko. Rechotały obrzydliwie i śmierdziały kwaśnym potem. Chyba sporo wcześniej wypiły, bo bezwstydne były zupełnie. I nie zwracały uwagi na moje łzy, tylko klepały mnie po policzkach, szczypały po pośladkach, ważyły na dłoni jądra, szarpały za włosy. Skrupulatne były i sprawdzały jak tylko się da, czy nie jestem zepsuty. Chciałem uciekać, ale ojciec mnie trzymał mocno za kark i nie miałem szans.

W szkole dzieci się śmiały, że jestem biedny, że matka ma tylko jednego męża, że nie było jej stać na kolejnego i ten mój tata… Nikt mu nie pomagał. Lista obowiązków była tak obszerna, że sypiał po dwie godziny, a jak miał szczęście, to w dzień udawało mu się podrzemać gdzieś w kącie. Ryzykował, bo gdyby go złapali, to lekko by nie miał. Pamiętam, że kiedyś mama przyłapała go, jak robiąc obiad skosztował dania ukradkiem… Dostał pięścią w brzuch zanim się zorientował, że mama stoi obok. A potem złapała go za włosy i tłukła głową o blat kuchennego stołu. Na koniec musiał pościerać krew i podać obiad mamie, a sam jadł przez tydzień razem z psem. Miskę nawet miał koło budy postawioną. Więcej już nie próbował i nawet po obiedzie garnka nie oblizywał ze strachu.

Staruchy siedziały z matką przy stole. I moje dwie siostry tam siedziały, bo matka chciała, żeby się nauczyły właściwych zachowań. Młodsza miała oczy szeroko otwarte, niedowierzające, ale mama głaskała ją po głowie i tłumaczyła jej, że już jutro nie będę im przeszkadzał, że więcej uwagi tatuś poświęci im i mną nie będzie się już zajmował. Że już czas najwyższy, abym poszedł na służbę i odpracował cud życia. Obiecała jej, że dostanie cukierki, jak tylko zostanę sprzedany i może nawet pojadą do miasta na lody i po nową sukienkę dla niej. Starsza patrzyła z jakąś satysfakcją i chyba też chciała mnie szczypnąć, albo kopnąć, ale została z kobietami przy stole, udając dorosłą, a tata przynosił z kuchni herbatkę i karafkę z nalewką wiśniową, ciasteczka… Mama kazała kupić ciasteczka, żeby swoich gości poczęstować, a tata miał połatać swoje stare ubranie i przerobić, żeby na mnie pasowało. Przecież nie będzie kupować nowego dla mnie, bo rosnę. Nie wiem skąd ciało bierze energię, ale rośnie. Pnie się w górę jak drzewo na nieużytku.

Przy stole wrzało. Licytowały hałaśliwie co chwila popijając nalewkę. Staruchy zażyczyły sobie, żebym to ja je obsługiwał, a tata poszedł do kuchni robić obiad. Siostrom też musiałem nakładać na talerzyki ciastka. Oblizałem palce, kiedy nikt nie widział, ale starsza mnie wydała. Nie myślałem, że widzi, że mnie wyda, ale pokazała mnie palcem i dostałem znów w twarz. Od każdej po kolei. Nawet od młodszej siostry, która nie chciała, ale mama zmusiła ją, żeby ona też… Słodkie okruszki pomieszały się z krwią. To ta starucha z połamanymi zębami przylała mi najmocniej. Tak jak tata – musiałem podłogę z krwi umyć, żebym nie zanieczyszczał tego domu. Bo on już nie mój. Już dzisiaj będę mieszkał gdzie indziej. I nie będę miał ani mamy, ani taty. Będę miał żonę… Ona mnie będzie miała. Na własność… Na śmierć i życie…

Mama się rozochociła nalewką, a staruchom też alkohol uderzył do głowy i licytacja poleciała już wartko. Wygrała ta z zepsutymi zębami. Dostałem rytualnego kopniaka na drogę od całej rodziny, kiedy starucha odmierzała zapłatę na stole. Starsza siostra wzięła dla siebie jeden pieniążek, a drugi dała młodszej. Mama ucałowała je, jakby to one z domu miały odejść. O mnie już zapomniała… Na stole leżał ekwiwalent jej porodowego i wychowawczego wysiłku. Teraz miałem cieszyć bogatą panią z sąsiedniej wioski. Starucha założyła mi obrożę na wszelki wypadek. Bała się, że ucieknę i nie wytłumaczy się z braku mnie i pieniędzy. Ciągnęła mnie na smyczy i zlekceważyła, że jestem nagi. Z pogardą popatrzyła na te łachy leżące na podłodze i splunęła… Dobrze, że splunęła, bo przybiegł tatuś posprzątać i mogłem go pożegnać choć wzrokiem. Nie pozwoliła mi przytulić się do niego. Jemu mama też nie pozwoliła na sentymenty. Też dostał kopniaka, bo mamie się chyba spodobało i jeden kopniak we mnie, to było za mało po tylu kieliszkach cherry.

Już z drogi słyszałem, jak siostry piszczą z radości, a mama tryumfuje. Pozbyła się mnie i chyba była bardzo zadowolona z transakcji. Starucha szarpała mnie i szła tak szybko, że nie zdążyłem nawet się wystraszyć. To dopiero miało nadejść. Mijaliśmy po drodze jakieś panie, za którymi szli z zakupami cisi panowie. Ktoś mnie poklepał, ktoś starej pogratulował nabytku, inna zapytała o cenę i śmiała się, że więcej wydaje na urodzinowe przyjęcie.

U nowej pani czekał już na mnie łańcuch i miska. Ale nie ubranie… Starucha przypięła mnie do łańcucha i zostawiła pod szopą, a sama poszła do gospodyni. Do mojej nowej żony. Zawołały mnie po godzinie, ale łańcuch był za krótki i nie dałem rady wejść. Bałem się. Okropnie się bałem, a żona wyszła chwiejnym krokiem i klęła mnie za krnąbrność. Szpicrutę miała w ręku i tłukła na ślepo. Gdzie popadnie. Piszczałem, płakałem, zasłaniałem głowę rękami. A ona pociągnęła wprost z flaszki spory łyk wódki przewróciła mnie na ziemię i kopała. Potem za włosy podniosła mi głowę i wycharczała:

- Żebyś spokorniał. Bo ja rozpieszczać cię nie zamierzam. A teraz umyj się i przygotujesz mi kąpiel. Śpisz w tej szopie, dopóki nie zasłużysz na nocleg w spiżarni. Żresz z psami. A spróbuj im wyżreć wszystko, to pożałujesz. Nie pozwolę, żeby psy cierpiały głód przez takiego chwasta.

Na palcach wszedłem do nowego domu, kiedy starucha odchodząc rozkołysanym krokiem odpięła mi obrożę… Żona poczuła przeciąg, bo kazała mi przyjść. Szedłem za głosem przez nieznane pomieszczenia. Siedziała na kanapie, paliła fajkę i pociągała z ogromnej szklanicy kolorowego drinka. Z kuchni… Bo to chyba była kuchnia wyglądały cztery pary oczu na wychudzonych, zabiedzonych twarzach… Wyżły… Służalcze, pozbawione woli i czekające na wezwanie… Podchodziłem starając się nie garbić, ale krótko warknęła:

- Siad! W moim domu będziesz chodził na kolanach, a wstawać będziesz, żeby wymienić żarówki, albo zasłony zdjąć do prania, czy umyć okna. Do mnie przychodzisz na czterech. Zawsze!

Podszedłem. Schwytała mnie za włosy kolejny raz, ale zanim policzyłem, który raz jestem dzisiaj szarpany za włosy wcisnęła mi twarz między swoje uda. Śmierdziało skisłym mlekiem i moczem, na dnie posklejanego gąszczu futra różowiła się blizna niezarośnięta… Nie miała jąder… Nie wiedziałem, czego ode mnie oczekuje. To miała być kąpiel? Czym miałem umyć tę bliznę? Językiem?

- No już mały! – szepnęła i docisnęła moją twarz mocniej.