Różniczka.

 

Mogła urodzić mnie lepszego. Ładniejszego. Na pewno się nie postarała. Podczas rodzinnych libacji, kiedy goście sądzili że nie zrozumiem, plotkowali, że strasznie krzyczała podczas porodu. Na mnie się darła? Cóż ja byłem winien? Inne matki rodzą szlachetniejsze dzieci. Zdrowsze. Bezmyślnie poszła do łóżka z gnojkiem bez kasy i nawet niespecjalnie urodziwego. Zakochana kretynka. Żebym choć szczęście miał w życiu…

 

Wyzwała mnie od tępaków, gdy zadanie z pochodnych okazało się mieć inny wynik, niż wymyśliłem. Mądrością zaczęła grzeszyć znienacka. Gdyby pochyliła się nad życiorysami geniuszy, urodziłaby mnie zdolniejszego. W szlachetnej rodzinie, a nie w zapyziałych slumsach z bagażem traum i kompleksów.